LIVRETO CELEBRATIVO
CÓPIA PARCIAL OU IMPARCIAL PROIBIDA POR PLÁGIO
TODOS OS DIREITOS RESERVADOS ®
CIDADE ESTADO DO VATICANO
SANTA MISSA
FESTA DO BATISMO DO SENHOR
COM SUA SANTIDADE, O PAPA
URBANO

Capela Sistina | Cidade do Vaticano
12.I.2025
1. Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao presbitério com os ministros, durante o canto de entrada.
CANTO DE ENTRADA
DILEXISTI IUSTITIAM, ET ODISTI INIQUITATEM:
PROPTEREA UNXIT TE DEUS, DEUS TUUS,
OLEO LAETITIAE PRAE CONSORTIBUS TUIS.
MYRRHA, ET GUTTA, ET CASIA A VESTIMENTIS TUIS,
A DOMIBUS EBURNEIS:
EX QUIBUS DELECTAVERUNT TE FILIAE REGUM IN HONORE TUO.
DILEXISTI IUSTITIAM, ET ODISTI INIQUITATEM:
PROPTEREA UNXIT TE DEUS, DEUS TUUS,
OLEO LAETITIAE PRAE CONSORTIBUS TUIS.
SAUDAÇÃO
2. Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:
Pres: In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti.
Ass: Amen.
O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o com a seguinte fórmula:
Pres: Pax vobis.
Ass: Et cum spiritu tuo.
3. O sacerdote, diácono ou outro ministro devidamente preparado poderá, em breves palavras, introduzir os fiéis na missa do dia.
ATO PENITENCIAL
Depois da saudação, o sacerdote, de pé junto à cadeira, voltado para o povo, tendo diante de si o recipiente com a água que vai ser abençoada, convida o povo a rezar, com estas palavras ou outras semelhantes:
Pres.: Dóminum Deum nostrum, fratres caríssimi, supplíciter deprecémur, ut hanc creatúram aquae benedícere dignétur, super nos aspergéndam in nostri memóriam baptísmi. Ipse autem nos adiuváre dignétur, ut fidéles Spirítui, quem accépimus, maneámus.
E, após um momento de silêncio, prossegue de mãos unidas:
Pres.: Et post brevem pausam silentii prosequitur, manibus iunctis: Omnípotens sempitérne Deus, qui voluísti ut per aquam, fontem vitae ac purificatiónis princípium, étiam ánimae mundaréntur aeternaeque vitae munus excíperent, dignáre, quaesumus, hanc aquam + benedícere, qua vólumus hac die tua, Dómine, communíri. Fontem vivum in nobis tuae grátiae renovári et ab omni malo spíritus et córporis per ipsam nos deféndi concédas, ut mundis tibi córdibus propinquáre tuámque digne salútem valeámus accípere. Per Christum Dóminum nostrum.
℟.: Amen.
Tomando então o aspersório, o sacerdote asperge a si mesmo, os ministros, em seguida o clero e o povo, percorrendo a igreja, se for oportuno.
Enquanto isso, entoa-se um dos cantos seguintes ou outro canto apropriado.
ASPÉRGES ME, DÓMINE,
HYSSÓPO ET MUNDÁBOR: LAVÁBIS ME,
ET SUPER NIVEM DEALBÁBOR.
MISERÉRE MEI, DEUS,
SECÚNDUM MAGNAM MISERICÓRDIAM TUAM.
ASPÉRGES ME, DÓMINE,
HYSSÓPO ET MUNDÁBOR: LAVÁBIS ME,
ET SUPER NIVEM DEALBÁBOR.
Retornando à cadeira e terminado o canto, o sacerdote, de pé, voltado para o povo, diz, de mãos unidas:
Pres.: Deus omnípotens, nos a peccátis puríficet, et per huius Eucharístiae celebratiónem dignos nos reddat, qui mensae regni sui partícipes efficiámur.
℟.: Amen.
HINO DE LOUVOR
Gloria de Angelis
Gloria de Angelis
5. Quando for prescrito, canta-se ou recita-se o Hino de Louvor.
PRES: GLORIA IN EXCELSIS DEO
ASS: ET IN TERRA PAX HOMINIBUS BONAE VOLUNTATIS.
LAUDAMUS TE, BENEDICIMUS TE,
ADORAMUS TE, GLORIFICAMUS TE,
GRATIAS AGIMUS TIBI PROPTER MAGNAM GLORIAM TUAM,
DOMINE DEUS, REX CAELESTIS,
DEUS PATER OMNIPOTENS.
DOMINE FILI UNIGENITE, IESU CHRISTE,
DOMINE DEUS, AGNUS DEI, FILIUS PATRIS,
QUI TOLLIS PECCATA MUNDI, MISERERE NOBIS;
QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI, SUSCIPE DEPRECATIONEM NOSTRAM.
QUI SEDES AD DEXTERAM PATRIS, MISERERE NOBIS.
QUONIAM TU SOLUS SANCTUS,
TU SOLUS DOMINUS, TU SOLUS ALTISSIMUS,
IESU CHRISTE, CUM SANCTO SPIRITU:
IN GLORIA DEI PATRIS. AMEN.
PRES: GLORIA IN EXCELSIS DEO
ASS: ET IN TERRA PAX HOMINIBUS BONAE VOLUNTATIS.
LAUDAMUS TE, BENEDICIMUS TE,
ADORAMUS TE, GLORIFICAMUS TE,
GRATIAS AGIMUS TIBI PROPTER MAGNAM GLORIAM TUAM,
DOMINE DEUS, REX CAELESTIS,
DEUS PATER OMNIPOTENS.
DOMINE FILI UNIGENITE, IESU CHRISTE,
DOMINE DEUS, AGNUS DEI, FILIUS PATRIS,
QUI TOLLIS PECCATA MUNDI, MISERERE NOBIS;
QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI, SUSCIPE DEPRECATIONEM NOSTRAM.
QUI SEDES AD DEXTERAM PATRIS, MISERERE NOBIS.
QUONIAM TU SOLUS SANCTUS,
TU SOLUS DOMINUS, TU SOLUS ALTISSIMUS,
IESU CHRISTE, CUM SANCTO SPIRITU:
IN GLORIA DEI PATRIS. AMEN.
ORAÇÃO COLETA
6. Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres: Oremus.
Então, o sacerdote abrindo os braços reza a oração:
Então, o sacerdote abrindo os braços reza a oração:
Omnípotens sempitérne Deus, qui Christum, in Iordáne flúmine baptizátum, Spíritu Sancto super eum descendénte, diléctum Fílium tuum sollémniter declarásti, concéde fíliis adoptiónis tuæ, ex aqua et Spíritu Sancto renátis, ut in beneplácito tuo iúgiter persevérent. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum.
Ass: Amen.
PRIMEIRA LEITURA
7. O leitor dirige-se ao ambão para a primeira leitura, que todos ouvem sentados.
L: Leitura do livro do profeta Isaías.
Assim fala o Senhor: “Eis o meu servo – eu o recebo; eis o meu eleito – nele se compraz minh’alma; pus meu espírito sobre ele, ele promoverá o julgamento das nações. Ele não clama nem levanta a voz, nem se faz ouvir pelas ruas. Não quebra uma cana rachada nem apaga um pavio que ainda fumega; mas promoverá o julgamento para obter a verdade. Não esmorecerá nem se deixará abater, enquanto não estabelecer a justiça na terra; os países distantes esperam seus ensinamentos. Eu, o Senhor, te chamei para a justiça e te tomei pela mão; eu te formei e te constituí como o centro de aliança do povo, luz das nações, para abrires os olhos dos cegos, tirares os cativos da prisão, livrar do cárcere os que vivem nas trevas”.
L: Verbum Domini.
Ass: Deo gratias.
SALMO RESPONSORIAL
8. O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.
— QUE O SENHOR ABENÇOE, COM A PAZ, O SEU POVO!
— Filhos de Deus, tributai ao Senhor, tributai-lhe a glória e o poder! Dai-lhe a glória devida ao seu nome; adorai-o com santo ornamento!
— Eis a voz do Senhor sobre as águas, sua voz sobre as águas imensas! Eis a voz do Senhor com poder! Eis a voz do Senhor majestosa.
— Sua voz no trovão reboando! No seu templo os fiéis bradam: “Glória!” É o Senhor que domina os dilúvios, o Senhor reinará para sempre!
SEGUNDA LEITURA
7. O leitor dirige-se ao ambão para a primeira leitura, que todos ouvem sentados.
L: Leitura dos Atos dos Apóstolos.
Naqueles dias: Pedro tomou a palavra e disse: “De fato, estou compreendendo que Deus não faz distinção entre as pessoas. Pelo contrário, ele aceita quem o teme e pratica a justiça, qualquer que seja a nação a que pertença. Deus enviou sua palavra aos israelitas e lhes anunciou a Boa-nova da paz, por meio de Jesus Cristo, que é o Senhor de todos. Vós sabeis o que aconteceu em toda a Judeia, a começar pela Galileia, depois do batismo pregado por João: como Jesus de Nazaré foi ungido por Deus com o Espírito Santo e com poder. Ele andou por toda a parte, fazendo o bem e curando a todos os que estavam dominados pelo demônio; porque Deus estava com ele”.
L: Verbum Domini.
Ass: Deo gratias.
10. Segue-se o Aleluia ou outro canto.
ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO
ABRIRAM-SE OS CÉUS E FEZ-SE OUVIR A VOZ DO PAI:
EIS MEU FILHO MUITO AMADO; ESCUTAI-O, TODOS VÓS!
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA!
11. Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
Diác: Da mihi benedictionem tuam.
O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
Diác: Amen.
Diác: Da mihi benedictionem tuam.
O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne valeam nuntiare Evangelium suum: in nomine Patris et Filii + et Spiritus Sancti.
Diác: Amen.
EVANGELHO
12. O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
Diác ou Sac: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.
O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: Proclamatio et Evangelii Iesu Christi, secundum Lucam.
Ass: Gloria tibi, Domine.
Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: Proclamatio et Evangelii Iesu Christi, secundum Lucam.
Ass: Gloria tibi, Domine.
Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
Diác ou Sac: Naquele tempo, o povo estava na expectativa e todos se perguntavam no seu íntimo se João não seria o Messias. Por isso, João declarou a todos: “Eu vos batizo com água, mas virá aquele que é mais forte do que eu. Eu não sou digno de desamarrar a correia de suas sandálias. Ele vos batizará no Espírito Santo e no fogo”. Quando todo o povo estava sendo batizado, Jesus também recebeu o batismo. E, enquanto rezava, o céu se abriu e o Espírito Santo desceu sobre Jesus em forma visível, como pomba. E do céu veio uma voz: “Tu és o meu Filho amado, em ti ponho o meu bem-querer”.
13. Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac: Verbum Domini.
Ass: Laus tibi, Christe.
HOMILIA
PROFISSÃO DE FÉ
15. Terminada a homilia, seja feita, quando prescrita, uma das seguintes profissões de fé:
Ass: Credo in unum Deum, Patrem omnipotentem, factorem caeli et terrae, visibilium omnium et invisibilium. Et in unum Dominum Iesum Christum, Filium Dei Unigenitum, et ex Patre natum ante omnia saecula. Deum de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo vero, genitum, non factum, consubstantialem Patri: per quem omnia facta sunt. Qui propter nos homines et propter nostram salutem descendit de caelis. Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine, et homo factus est. Crucifixus etiam pro nobis sub Pontio Pilato; passus et sepultus est, et resurrexit tertia die, secundum Scripturas, et ascendit in caelum, sedet ad dexteram Patris. Et iterum venturus est cum gloria, iudicare vivos et mortuos, cuius regni non erit finis. Et in Spiritum Sanctum, Dominum et vivificantem: qui ex Patre Filioque procedit. Qui cum Patre et Filio simul adoratur et conglorificatur: qui locutus est per prophetas. Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam Ecclesiam. Confiteor unum baptisma in remissionem peccatorum. Et exspecto resurrectionem mortuorum, et vitam venturi saeculi. Amen.
OFERTÓRIO
17. Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho , o cálice e o missal.
CANTO DE OFERTÓRIO
BENEDICITE DOMINUM, OMNES GENTES:
LAUDATE EUM, OMNES POPULI.
QUONIAM CONFIRMATA EST SUPER NOS MISERICORDIA EIUS,
ET VERITAS DOMINI MANET IN AETERNUM.
18. Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucaristia, ou outros dons para auxílio da comunidade e dos pobres.
19. O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedictus es, Domine, Deus universi, quia de tua largitate accepimus panem, quem tibi offerimus, fructum terrae et operis manuum hominum: ex quo nobis fiet panis vitae.
20. O diácono ou o sacerdote derrama o vinho e um pouco d'água no cálice, rezando em silêncio.
Per huius aquae et vini mysterium eius efficiamur divinitatis consortes, qui humanitatis nostrae fieri dignatus est particeps.
21. Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedictus es, Domine, Deus universi, quia de tua largitate accepimus vinum, quod tibi offerimus, Fructum vitis et operis manuum hominum, ex quo nobis fiet potus spiritalis.
22. O sacerdote, inclinando, reza em silêncio:
In spiritu humilitatis et in animo contrito suscipiamur a te, Domine; et sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie, ut placeat tibi, Domine Deus.
23. Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois, o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.
24. O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio:
Lava me, Domine, ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me.
ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS
25. No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres: Orate, fratres: ut meum ac vestrum sacrificium acceptabile fiat apud Deum Patrem omnipotem.
Ass: Suscipiat Dominus sacrificium de manibus tuis ad laudem et gloriam nominis sui, ad utilitatem quoque nostram totius que Ecclesiae suae sanctae.
26. Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas.
Pres: Súscipe múnera, Dómine, in dilécti Fílii tui revelatióne deláta, ut fidélium tuórum oblátio in eius sacrifícium tránseat, qui mundi vóluit peccáta miserátus ablúere. Qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
Ass: Amen.
PREFÁCIO DO BATISMO DO SENHOR
Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.
Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: Sursum corda.
Ass: Habemus ad Dominum.
O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass: Dignum et iustum est.
O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres: Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens ætérne Deus: Qui miris signásti mystériis novum in Iordáne lavácrum, ut, per vocem de cælo delápsam, habitáre Verbum tuum inter hómines crederétur; et, per Spíritum in colúmbæ spécie descendéntem, Christus Servus tuus óleo perúngi lætítiæ ac mitti ad evangelizándum paupéribus noscerétur. Et ídeo cum cælórum virtútibus in terris te iúgiter celebrámus, maiestáti tuæ sine fine clamántes:
CANTO
DOMINUS, DEUS SABAOTH
PLENI SUNT CÆLI ET TERRA GLORIA TUA
HOSANNA, IN EXCELSIS
BENEDICTUS QUI VENIT IN NOMINE DOMINI
HOSANA, IN EXCELSIS
ORAÇÃO EUCARÍSTICA I
CANÔN ROMANO
80. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Te igitur, clementissime Pater, per Iesum Christum, Filium tuum, Dominum nostrum, supplices rogamus ac petimus, uti accepta habeas et benedicas + haec dona haec munera, haec sancta sacrificia illibata.
O sacerdote de braços abertos prossegue:
Pres: In primis, quae tibi offerimus pro Ecclesia tua sancta catholica: quam pacificare, custodire, adunare et regere digneris toto orbe terrarum: una cum me indignus servus tuis et omnibus orthodoxis atque catholicae et apostolicae fidei cultoribus.
138. Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
81. Memento dos vivos
1C: Memento, Domine famulorum famularumque tuarum, et omnium circumstantium, quorum tibi fides cognita est et nota devotio, pro quibus tibi offerimus: vel qui tibi offerunt hoc sacrificium laudis, pro se suisque omnibus: pro redemtione animarum suarum, pro spe salutis et incolumitatis suae: tibique reddunt vota sua aeterno Deo, vivo et vero.
Antes da seguinte prece, observe-se os comunicantes próprios para a missa que está sendo celebrada.
82. ''Infra actionem''
2C: Communicantes, et memoriam venerantes, in primis gloriosae semper Virginis Mariae, Genetricis Dei et Domini nostri Iesu Christi: sed et beati Ioseph, eiusdem Virginis Sponsi, et beatorum Apostolorum ac Martyrum tuorum, Petri et Pauli, Andreae, (Iacobi, Ioannis, Thomae, Iacobi, Philippi, Bartholomaei, Matthaei, Simonis et Thaddaei: Lini, Cleti, Clementis, Xysti, Cornelii, Cypriani, Laurentii, Chrysogoni, Ionnis et Pauli, Cosmae et Damiani) et omnium Sanctorum tuorum; quorum meritis precibusque concedas, ut in omnibus protectionis tuae muniamur auxilio. (Per Christum Dominum nostrum. Amen.)
88. O sacerdote, com os braços abertos, continua:
Pres: Hanc igitur oblationem servitutis nostrae, sed et cunctae familiae tuae, quaesumus, Domine, ut placatus accipias: diesque nostros in tua pace disponas, atque ab aeterna damnatione nos eripi et in electorum tuorum iubeas grege numerari. (Per Christum Dominum nostrum. Amen.)
De qualquer forma, prossegue-se:
90. Estendendo as mãos sobre as oferendas, diz:
Pres: Quam oblationem tu, Deus, in omnibus, quaesumus, benedictam, adscriptam, ratam, rationabilem, acceptabilemque facere digneris: ut nobis Corpus et Sanguis fiat dilectissimi Filii tui, Domini nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos.
91. Nas fórmulas que se seguem, as palavras do Senhor sejam proferidas de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres: Qui, pridie quam pateretur,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar,inclina-se levemente, e prossegue:
accepit panem in sanctas ac venerabiles manus suas,
eleva os olhos
et elevatis oculis in caelum ad te Deum Patrem suum omnipotentem, tibi gratias agens benedixit, fregit, deditque discipulis suis.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena, fazendo gunuflexão para adorá-la.
92. Então prossegue:
Pres: Simili modo, postquam cenatum est,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, inclina-se levemente, e prossegue:
accipiens et hunc praeclarum calicem in sanctas ac venerabiles manus suas, item tibi gratias agens benedixit, deditque discipulis suis.
Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal e faz genuflexão para adorá-lo.
93. Em seguida, diz:
Pres: Mysterium fidei.
Ass: Mortem tuam annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur, donec venias!
94. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Unde et memores, Domine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta, eiusdem Christi, Filii Tui, Domini nostri, tam beatae passionis, necnon et ab inferis resurrectionis, sed et in caelos gloriosae ascensionis: offerimus praeclarae maiestati tuae de tuis donis ac datis hostiam puram, hostiam sanctam, hostiam immaculatam, Panem sanctam vitae aeternae et Calicem salutis perpetuae.
95. Prossegue, de braços abertos:
Pres: Supra quae propitio ac sereno vultu respicere digneris: et accepta habere, siculti accepta habere dignatus es munera pueri tui iusti Abel, et sacrificium Patriarchae nostri Abrahae, et quod tibi obtulit summus sacerdos tuus Melchisedech, sanctum sacrificium, immaculatam hostiam.
96. Une as mãos e inclina-se, dizendo:
Supplices te rogamus, omnipotens Deus: iube haec perferri per manus sancti Angeli tui in sublime altare tuum, in conspectu divinae maiestatis tuae; ut quotquot ex hac altaris participatione sacrosanctum Filii tui Corpus et Sanguinem sumpserimus,
ergue-se e faz sobre si o sinal da cruz, dizendo:
omni benedictione caelesti et gratia repleamur. (Per Christum Dominum nostrum. Amen.)
97. Memento dos defuntos.
O sacerdote, de braços abertos, diz:
3C: Memento etiam, Domine, famulorum famularumque tuarum, qui nos praecesserunt cum signo fidei, et dormiunt in somno pacis.
Une as mãos e reza em silêncio.
De braços abertos, prossegue:
De braços abertos, prossegue:
Ipsis, Domine, et omnibus in Christo quiescentibus, locum refrigerii, lucis et pacis, ut indulgeas, deprecamur.
Une as mãos.
(Per Christum Dominum nostrum. Amen.)
98. Bate no peito, dizendo:
4C: Nobis quoque peccatoribus famulis tuis,
de braços abertos, prossegue:
de multitudine miserationum tuarum sperantibus, partem aliquam et societatem donare digneris cum tuis sanctis Apostolis et Martyribus et omnibus Sanctis tuis : cum Ioanne, Stephano, Matthia, Barnaba, (Ignatio, Alexandro, Marcellino, Petro, Felicitate, Perpetua, Agatha, Lucia, Agnete, Caecilia, Anastasia): intra quorum nos consortium, non aestimator meriti, sed veniae, quaesumus, largitor admitte.
Une as mãos.
(Per Christum Dominum nostrum. Amen.)
99. E o sacerdote prossegue:
4C: Per quem haec omnia, Domine, semper bona creas, sanctificas, vivificas, benedicis, et praestas nobis.
100. Ergue o cálice e a patena com a hóstia, dizendo:
Pres: Per ipsum, et cum ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia saecula saeculorum.
Ass: Amen.
RITO DA COMUNHÃO
125. Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres: Praeceptis salutaribus moniti, et divina institutione formati, audemus dicere.
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Ass: Pater noster, qui es in caelis: sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidianum da nobis hodie; et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris: et ne nos inducas in tentationem; sed libera nos a malo.
126. O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres: Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, da propitius pacem in diebus nostris, ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi: exspectantes beatam spem et adventum Salvatoris nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos. O povo conclui a oração aclamando:
Ass: Quia tuum est regnum, et potestas, et gloria in saecula.
127. O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres: Domine Iesu Christe, qui dixisti Apostolis tuis: Pacem relinquo vobis, pacem meam do vobis: ne respicias peccata nostra, sed fidem Ecclesiae tuae; eamque secundum voluntatem tuam paceficare et coadunare digneris.
O povo responde:
Ass: Amen.
128. O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres: Pax Domini sit semper vobiscum.
O povo responde:
Ass: Et cum spiritu tuo.
FRAÇÃO DO PÃO
130. Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres: Hanc autem unionem ad corpus et sanguinem Iesu Christi Domini nostri, in nobis accipimus, serve nos ad vitam aeternam.
131. Enquanto isso, canta-se ou recita-se:
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
MISERERE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
MISERERE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
DONA NOBIS PACEM.
Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.
CANTO
MISERERE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
MISERERE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI,
DONA NOBIS PACEM.
Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.
132. O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres: Domine Jesu Christe, corpus et sanguinem tuum ego accipere, non propter tonem, sed fidem Ecclesiae; sed, propter bonitatem tuam, medicina autem alimenta, et quibus in vita mea.
133. O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi. Beati qui ad cenam Agni vocati sunt.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass: Domine, non sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur anima me.
COMUNHÃO
134. O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Corpus Christi custodiat me in vitam aeternam.
Comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Ab Sanguis Christi custodiat me in vitam aeternam.
Comunga o Sangue de Cristo.
135. Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
Amen.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.
136. Se houver comunhão sob as duas espécies, observe-se o rito prescrito.
137. Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.
SEI TU, SIGNORE, IL PANE, TU CIBO SEI PER
NOI. RISORTO A VITA NUOVA, SEI VIVO IN
MEZZO A NOI.
NELL’ULTIMA SUA CENA GESÙ SI DONA AI
SUOI: "PRENDETE PANE E VINO LA VITA MIA
PER VOI".
"MANGIATE QUESTO PANE: CHI CREDE IN ME
VIVRÀ. CHI BEVE IL VINO NUOVO CON ME
RISORGERÀ".
È CRISTO IL PANE VERO DIVISO QUI TRA NOI:
FORMIAMO UN SOLO CORPO, LA CHIESA DI
GESÙ.
138. Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
Jube, Domine, ut servare possimus ex pura est cor nostrum quod suscepit oris. Et turn hoc munus nobis remédium sempiternum.
ORAÇÃO PÓS COMUNHÃO
140. De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres: Oremus.
E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo de silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida o sacerdote abrindo os braços diz a oração ''Depois da comunhão''.
Sacro múnere satiáti, cleméntiam tuam, Dómine, supplíciter exorámus, ut, Unigénitum tuum fidéliter audiéntes, fílii tui vere nominémur et simus. Per Christum Dominum nostrum.
Ass: Amen.
Sacro múnere satiáti, cleméntiam tuam, Dómine, supplíciter exorámus, ut, Unigénitum tuum fidéliter audiéntes, fílii tui vere nominémur et simus. Per Christum Dominum nostrum.
Ass: Amen.
RITOS FINAIS
141. Se necessário, façam-se breves comunicações ao povo.
142. Segue-se o rito de despedida. O sacerdote, abrindo os braços, saúda o povo:
Pres: Dominus vobiscum.
O povo responde.
Ass: Et cum spiritu tuo.
Pres: Sit nomen Domini benedictum.
Ass: Ex hoc nunc et usque in saeculum.
Pres: Adiutorium nostrum in nomine Domini.
Ass: Qui fecit caelum et terram.
O sacerdote abençoa o povo, dizendo:
Pres: Benedicat vos omnipotens Deus, Pater, et Filius, et Spiritus Sanctus.
Ass: Amen.
143. Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Diac ou Pres: Ite missa est.
O povo responde:
Ass: Deo gratias.
144. Então o sacerdote beija o altar em sinal de veneração, como no início. Feita a devida reverência, retira-se com os ministros.
O povo responde.
Ass: Et cum spiritu tuo.
Pres: Sit nomen Domini benedictum.
Ass: Ex hoc nunc et usque in saeculum.
Pres: Adiutorium nostrum in nomine Domini.
Ass: Qui fecit caelum et terram.
O sacerdote abençoa o povo, dizendo:
Pres: Benedicat vos omnipotens Deus, Pater, et Filius, et Spiritus Sanctus.
Ass: Amen.
143. Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Diac ou Pres: Ite missa est.
O povo responde:
Ass: Deo gratias.
144. Então o sacerdote beija o altar em sinal de veneração, como no início. Feita a devida reverência, retira-se com os ministros.
ANTÍFONA MARIANA
SALVE, REGINA, MATER MISERICORDIAE,
VITA, DULCEDO, ET SPES NOSTRA, SALVE.
AD TE CLAMAMUS, EXSULES FILII HEVAE,
AD TE SUSPIRAMUS, GEMENTES ET FLENTES
IN HAC LACRIMARUM VALLE.
EIA, ERGO, ADVOCATA NOSTRA, ILLOS TUOS
MISERICORDES OCULOS AD NOS CONVERTE;
ET JESUM, BENEDICTUM FRUCTUM VENTRIS TUI,
NOBIS POST HOC EXILIUM OSTENDE
O CLEMENS, O PIA, O DULCIS VIRGO MARIA.