Folheto Celebrativo | Missa da Festa da Conversão de São Paulo, com o Papa João


 FOLHETO CELEBRATIVO
MISSA DA FESTA DA CONVERSÃO DE SÃO PAULO
E BENÇÃO DOS PÁLIOS PASTORAIS

CANTO DE ENTRADA
Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao altar com os ministros, durante o canto de entrada.

EXCELSAM PAULI GLORIAM 
CONCELEBRET ECCLESIA, 
QUEM MIRE SIBI APOSTOLUM 
EX HOSTE FECIT DÓMINUS.

QUIBUS SUCCENSUS ÆSTIBUS 
IN CHRISTI NOMEN SÆVIIT, 
EXARSIT HIS IMPENSIUS 
AMOREM CHRISTI PRÆDICANS.

O MAGNUM PAULI MERITUM!
CÆLUM CONSCÉNDIT TÉRTIUM,
AUDIT VERBA MYSTÉRII
QUÆ NULLUS AUDET ÉLOQUI.

DUM VERBI SPARGIT SÉMINA,
SEGES SURGIT UB- ÉRRIMA;
SIC CÆLI REPLENT HÓRRE UM 
BONÓRUM FRUGES ÓPERUM.

SAUDAÇÃO

2. Chegando ao altar e feita a devida reverência, beija-o em sinal de veneração,
incensa-o. Em seguida, todos dirigem-se às cadeiras. 
Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:

Pres: In nomine Patris, et Filii, et Spiritus + Sancti.
O povo responde:
Ass: Amen.

3. O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres: 
Pax vobis.
E o povo responde:
Ass: Et cum spiritu tuo.

9. O sacerdote, diácono ou outro ministro devidamente preparado poderá, em breves palavras, introduzir os fiéis na missa do dia.

ATO PENITENCIAL

Segue-se o Ato Penitencial. O sacerdote convida os fiéis à penitência.
Pres: Fratres, agnoscámus peccáta nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebránda. Fit brevis pausa silentii.

Após um momento de silêncio, usa-se a seguinte fórmula:
O sacerdote diz:
Pres: Miserére nostri, Dómine. 
Ass: Quia peccávimus tibi.
Pres: Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.
Ass: Et salutáre tuum da nobis.

Segue-se a absolvição sacerdotal:
Pres: Misereátur nostri omnípotens Deus et, dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam aetérnam.
Ass: Amen.

10. Segue-se as invocações Senhor tende piedade de nós, caso já não tenham ocorrido no ato penitencial.

KYRIE ELEISON

Coro: KYRIE, KYRIE, ELEISO-ON.
Ass: KYRIE, KYRIE, ELEISO-ON.

Coro: CHRISTE, CHRISTE, ELEISO-ON.
Ass: CHRISTE, CHRISTE, ELEISO-ON.

Coro: KYRIE, KYRIE, ELEISO-ON.
Ass: KYRIE, KYRIE, ELEISO-ON.

HINO DE LOUVOR
11. Quando for prescrito, canta-se ou recita-se o Hino de Louvor.

Pres: GLÓRIA IN EXCÉLSIS DEO..
Ass: 
ET IN TERRA PAX HOMÍNIBUS BONAE VOLUNTÁTIS
LAUDÁMUS TE, BENEDÍCIMUS TE, ADORÁMUS TE, GLORIFICÁMUS TE
GRÁTIAS ÁGIMUS TIBI PROPTER MAGNAM GLÓRIAM TUAM
DÓMINE DEUS, REX CÆLÉSTIS, DEUS PATER OMNÍPOTENS
DÓMINE FILI UNIGÉNITE, IESU CHRISTE
DÓMINE DEUS, AGNUS DEI, FÍLIUS PATRIS
QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI,MISERÉRE NOBIS
QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI, SÚSCIPE DEPRECATIÓNEM NOSTRAM
QUI SEDES AD DÉXTERAM PATRIS, MISERÉRE NOBIS
QUÓNIAM TU SOLUS SANCTUS,
TU SOLUS DÓMINUS, TU SOLUS ALTÍSSIMUS IESU CHRISTE,
CUM SANCTO SPÍRITU: IN GLÓRIA DEI PATRIS
AMEN

ORAÇÃO DO DIA

12. Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres: 
Oremus.
E todos oram em silêncio, por algum tempo.
Então o sacerdote abrindo os braços reza a oração;
Deus, qui universum mundum beati Pauli Apostoli prædicatione docuísti: da nobis, quǽsumus; ut, qui eius hodie Conversiónem colimus, per eius ad te exempla gradiamur. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum, in unitáte Spíritus Sancti Spiritus, per omnia saecula saeculorum.
Ao terminar, o povo aclama:
Ass: Amen.

PRIMEIRA LEITURA

13. O leitor dirige-se ao ambão para a primeira leitura, que todos ouvem sentados.

Leitor: Leitura dos Atos dos Apóstolos
Naqueles dias, Paulo disse ao povo: “Eu sou judeu, nascido em Tarso da Cilícia, mas fui criado aqui nesta cidade. Como discípulo de Gamaliel, fui instruído em todo o rigor da Lei de nossos antepassados, tornando-me zeloso da causa de Deus, como acontece hoje convosco. Persegui até à morte os que seguiam este Caminho, prendendo homens e mulheres e jogando-os na prisão. Disso são minhas testemunhas o Sumo Sacerdote e todo o conselho dos anciãos. Eles deram-me cartas de recomendação para os irmãos de Damasco. Fui para lá, a fim de prender todos os que encontrasse e trazê-los para Jerusalém, a fim de serem castigados. Ora, aconteceu que, na viagem, estando já perto de Damasco, pelo meio dia, de repente uma grande luz que vinha do céu brilhou ao redor de mim. Caí por terra e ouvi uma voz que me dizia: ‘Saulo, Saulo, por que me persegues?’ Eu perguntei: ‘Quem és tu, Senhor?’ Ele me respondeu: ‘Eu sou Jesus, o Nazareno, a quem tu estás perseguindo’. Meus companheiros viram a luz, mas não ouviram a voz que me falava. Então perguntei: ‘Que devo fazer, Senhor?’ O Senhor me respondeu: ‘Levanta-te e vai para Damasco. Ali te explicarão tudo o que deves fazer’. Como eu não podia enxergar, por causa do brilho daquela luz, cheguei a Damasco guiado pela mão dos meus companheiros. Um certo Ananias, homem piedoso e fiel à Lei, com boa reputação junto de todos os judeus que aí moravam, veio encontrar-me e disse: ‘Saulo, meu irmão, recupera a vista!’ No mesmo instante, recuperei a vista e pude vê-lo. Ele, então, me disse: ‘O Deus de nossos antepassados escolheu-te para conheceres a sua vontade, veres o Justo e ouvires a sua própria voz. Porque tu serás a sua testemunha diante de todos os homens, daquilo que viste e ouviste. E agora, o que estás esperando? Levanta-te, recebe o batismo e purifica-te dos teus pecados, invocando o nome dele!’”
Ao final acrescenta:
Leitor: Verbum Domini.
Todos aclamam:
Ass: Deo gratias.

SALMO RESPONSORIAL

14. O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.

— IDE, POR TODO O MUNDO, A TODOS PREGAI O EVANGELHO.

— Cantai louvores ao Senhor, todas as gentes, povos todos, festejai-o! 

— Pois comprovado é seu amor para conosco, para sempre ele é fiel! 

ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO
16. Segue-se o Aleluia ou outro canto.
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLEUIA! 
EU VOS DESIGNEI PARA QUE VADES E DEIS FRUTOS, 
E O VOSSO FRUTO PERMANEÇA, ASSIM DISSE O SENHOR. 
ALLELUIA, ALLELUIA, ALLELUIA!
 
17. Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
Diác: Iube, domne, benedicere.

O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: Dominus sit in corde tuo et in labiis tuis: ut digne et competenter annunties Evangelium suum: in nomine Patris, et Filii, + et Spiritus Sancti.
O diácono responde:
Diác: Amen.

Se não houver diácono, o sacerdote, inclinado diante do altar, reza em silêncio;
Pres: Munda cor meum ac labia mea, omnipotens Deus, ut sanctum Evangelium tuum digne valeam nuntiare.

EVANGELHO

18. O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
Diác ou Sac: 
Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.

O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: Lectio sancti Evangelii secundum Marcus.
Ass: Gloria tibi, Domine.

Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
Diác ou Pres: Naquele tempo, Jesus se manifestou aos onze discípulos, e disse-lhes: “Ide pelo mundo inteiro e anunciai o Evangelho a toda criatura! Quem crer e for batizado será salvo. Quem não crer será condenado. Os sinais que acompanharão aqueles que crerem serão estes: expulsarão demônios em meu nome, falarão novas línguas; se pegarem em serpentes ou beberem algum veneno mortal não lhes fará mal algum; quando impuserem as mãos sobre os doentes, eles ficarão curados”.

19. Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac: Verbum Domini.
O povo aclama:
Ass: Laus tibi, Christe.

O sacerdote beija o livro, rezando em silêncio:
Per evangelica dicta deleantur nostra delicta.

HOMILIA

20. Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.

BÊNÇÃO E IMPOSIÇÃO DO PÁLIO
 
2. Realiza-se a procissão de entrada e a incensação do altar. Após a incensação do altar, os diáconos dirigem-se até junto do túmulo de S. Pedro e tomam os pálios, levando-os até junto do Santo Padre, que os aguarda sentado em sua cadeira, de mitra.

3. Em seguida, o Cardeal Proto-Diácono, sem mitra, apresenta ao Papa os Arcebispos que devem receber o pálio com estas palavras:
Beatissime Pater, Reverendissimi Patres Archiepiscopi hic stantes, Sanctitati Vestræ et Apostolicæ Sedi fide et devotione addictissimi, humiliter postulant ut Pallium de Confessione beati Petri sumptum, significans quidem potestatem qua, in communione cum Ecclesia Romana, Metropolita in propria província iure instruitur, a Sanctitate Vestra sibimetipsis tradatur. Ceteri vero Patres Archiepiscopi ad Metropolitanas Ecclesias nuper promoti, qui Romam petere hac ipsa die nequiverunt, humiliter petunt ut Pallium recipere queant, nomine et vice Sanctitatis Vestræ, a Legato Pontificio in sua quisque Ecclesia Metropolitana.

4. Os Arcebispos proferem então, em pé, sua fórmula de juramento:
Ego, N. Cardinalis (Episcopus) N., Archidioecesis N., beato Petro apostolo, Sanctæ, Apostolicæ, Romanæ Ecclesiæ, ac tibi, Summo Pontifici, tuisque legitimis Successoribus semper fidelis ero et obœdiens. Ita me Deus omnipotens adiuvet.

5. Segue-se a bênção dos pálios. O Santo Padre, sem mitra e em pé, de braços abertos, tendo os pálios diante de si, diz:
Deus, Pastor æterne animarum, qui eas ovium nomine designatas per Iesum Christum Filium tuum, beato Petro apostolo, eiusque Successoribus, boni Pastoris typo regendas commisisti, per ministerium nostrum effunde benedictionis tuæ gratiam super hæc Pallia quibus symbolis pastoralis curæ documenta significare voluisti. Humilitatis nostræ preces benignus excipe, atque Apostolorum meritis et suffragiis concede, ut quicumque ea, te largiente, gestaverit, intellegat se ovium tuarum Pastorem, atque in opere exhibeat, quod signatur in nomine. Tollat iniectum collo suo evangelicum iugum, sitque ei ita leve ac suave, ut in via mandatorum tuorum exemplo et observatione præcurrens, in loco pascuæ tuæ perpetuo collocari mereatur. Per Christum Dominum nostrum
Ass: Amen.

6. Abençoados os pálios, o Santo Padre recebe a mitra e recita de uma vez a fórmula de imposição:
Ad omnipotentis Dei gloriam atque ad laudem beatæ Mariæ semper Virginis et beatorum apostolorum Petri et Pauli, ad decorem Sedium vobis commissarum, in signum potestatis metropolitanæ, tradimus vobis Pallium de Confessione beati Petri sumptum, ut eo utamini intra fines provinciæ ecclesiasticæ vestræ. Sit vobis hoc Pallium symbolum unitatis et cum Apostolica Sede communionis tessera; sit vinculum caritatis et fortitudinis incitamentum, ut die adventus et revelationis magni Dei pastorumque principis Iesu Christi, cum ovibus vobis creditis stola potiamini immortalitatis et gloriæ. In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti.
Ass: Amen.

7. Em seguida, cada Arcebispo aproxima-se do Papa, recebe dele o pálio e é saudado com o abraço da paz.
Pres: Pax tibi.
Arcebispo: Et cum spiritu tuo.

23. Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho, o cálice e o missal.

SUPPLICES TE ROGAMUS, 
OMNIPOTENS DEUS: 
IUBE HAEC PERFERRI 
PER MANUS SANCTI ANGELI TUI 
IN SUBLIME ALTARE TUUM, 
IN CONSPECTU DIVINAE MAIESTATIS TUAE: 
UT QUOTQUOT, EX HAC ALTARIS 
PARTICIPATIONE SACROSANCTUM FILII TUI, 
CORPUS ET SANGUINEM SUMPSERIMUS, 
OMNI BENEDICTIONE CAELESTI ET GRATIA REPLEAMUR. 
PER EUMDEM CHRISTUM DOMINUM NOSTRUM. 
AMEN.

24. Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucarística, ou outros dons para o auxílio da comunidade e dos pobres.

25. O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus panem, quem tibi offérimus, fructum terræ et óperis mánuum hóminum: ex quo nobis fiet panis vitæ.
Se não houver canto ao ofertório o povo acrescenta a aclamação:
Ass: Benedíctus Deus in sǽcula!
 
26. Em seguida, coloca a patena com o pão sobre o corporal. O diácono ou o sacerdote derrama vinho e um pouco d´água no cálice, rezando em silêncio:
Per huius aquæ et vini mystérium eius efficiámur divinitátis consórtes, qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps.
 
27. Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus vinum, quod tibi offérimus, fructum vitis et óperis mánuum hóminum, ex quo nobis fiet potus spiritális.
Ass: Benedíctus Deus in sǽcula!
Coloca o cálice sobre o corporal.
 
28. O sacerdote, inclinado, reza em silêncio:
In spíritu humilitátis et in ánimo contríto suscipiámur a te, Dómine; et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus.
 
29. Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.
 
30. O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio:
Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea, et a peccáto meo munda me.

ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS
 
31. No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres: Oráte, fratres: ut meum ac vestrum sacrifícium acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem.
Ass: Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis ad laudem et glóriam nóminis sui, ad utilitátem quoque nostram totiúsque Ecclésiæ suæ sanctæ.
 
32. Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas:
Pres: Apostoli tui Pauli precibus, Domine, plebis tuæ dona sanctífica: ut, quæ tibi tuo grata sunt instituto, gratiora fiant patrocinador supplicantis. Qui vivit et regnat in saecula saeculórum.
O povo aclama:
Ass: Amen.

PREFÁCIO

Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.
Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: Sursum corda.
Ass: Habemus ad Dominum.
O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass: Dignum et iustum est.
O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres:  Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre: Te, Dómine, supplíciter exoráre, ut gregem tuum, Pastor ætérne, non déseras: sed per beátos Apóstolos tuos contínua proteção custódias. Ut iísdem rectóribus gubernétur, quos óperis tui vicários eídem contulísti præésse pastores. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus cumque omni milítia cœléstis exércitus hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:

SANTO 

SANCTUS, SANCTUS, SANCTUS
DOMINUS DEUS SABAOTH.
PLENI SUNT CAELI ET TERRA GLORIA TUA.
HOSANNA IN EXCELSIS.
BENEDICTUS QUI VENIT IN NOMINE DOMINI.
HOSANNA IN EXCELSIS.

ORAÇÃO EUCARÍSTICA II

102. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Vere Sanctus es, Domine, fons omnis sanctitatis.
103. Une as mãos e as estende sobre as oferendas, dizendo:
Hæc ergo dona, quǽsumus, Spiritus tui rore sanctifica,
une as mãos e traça o sinal da cruz sobre o pão e o cálice ao mesmo tempo, dizendo:
ut nobis Corpus et + Sanguis fiant Domini nostri Iesu Christi.
O sacerdote une as mãos.

104. Nas fórmulas que se seguem, as palavras do Senhor sejam proferidas de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres: Qui cum Passioni voluntarie traderetur,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accepit panem et gratias agens fregit, deditque discipulis suis.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena, fazendo genuflexão para adorá-la.

105. Então prossegue:
Pres: Simili modo, postquam cenatum est,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
accipiens et calicem iterum tibi gratias agens dedit discipulis suis.
Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal, e faz a genuflexão para adorá-lo.

106. Em seguida, diz:
Pres: Mysterium fidei.
O povo aclama:
Ass: Mortem tuam annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur, donec venias.

107. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Memores igitur mortis et resurrectionis eius, tibi, Domine, panem vitæ et calicem salutis offerimus, gratias agentes quia nos dignos habuisti astare coram te et tibi ministrare. Et supplices deprecamur ut Corporis et Sanguinis Christi participes a Spiritu Sancto congregemur in unum.

1C: Recordare, Domine, Ecclesiæ tuæ toto orbe diffusæ, ut eam in caritate perficias una cum Papa nostro Ioannes et universo clero.

2C: Memento etiam fratrum nostrorum, qui in spe resurrectionis dormierunt, omniumque in tua miseratione defunctorum, et eos in lumen vultus tui admitte.

3C: Omnium nostrum, quǽsumus, miserere, ut cum beata Dei Genetrice Virgine Maria, beatis Apostolis et omnibus Sanctis, qui tibi a sǽculo placuerunt, æternæ vitæ mereamur esse consortes, et te laudemus et glorificemus
une as mãos
per Filium tuum Iesum Christum.

108. Ergue o cálice e a patena com a hóstia, dizendo:
Pres: Per ipsum, et chuhm ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia sǽcula sæculorum.
O povo aclama:
Ass: Amen.

ORAÇÃO DO SENHOR

125. Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres: Praecéptis salutáribus móniti, et divína institutióne formáti, audémus dícere:
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Ass: Pater noster, qui es in caelis: sanctificétur nomen tuum; advéniat regnum tuum; fiat volúntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie; et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris; et ne nos indúcas in tentatiónem; sed líbera nos a malo.
 
126. O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres: Líbera nos, quaesumus, Dómine, ab ómnibus malis, da propítius pacem in diébus nostris, ut, ope misericórdiae tuae adiúti, et a peccáto simus semper líberi et ab omni perturbatióne secúri: exspectántes beátam spem et advéntum Salvatóris nostri Iesu Christi. 
O sacerdote une as mãos. O povo conclui a oração aclamando:
Ass: 
Quia tuum est regnum, et potéstas, et glória in saecula.
 
127. O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres: Dómine Iesu Christe, qui dixísti Apóstolis tuis: Pacem relínquo vobis, pacem meam do vobis: ne respícias peccáta nostra, sed fidem Ecclésiae tuae; eámque secúndum voluntátem tuam pacificáre et coadunáre dignéris.
O sacerdote une as mãos e conclui:
Qui vivis et regnas in saecula saeculórum. 
O povo responde:
Ass: Amen.
 
128. O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres: 
Pax Dómini sit semper vobíscum. 
O povo responde:
Ass:
 
Et cum spíritu tuo.
 
FRAÇÃO DO PÃO

130. Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres: Haec commíxtio Córporis et Sánguinis Dómini nostri Iesu Christi fiat accipiéntibus nobis in vitam aetérnam.
 
131. Enquanto isso, canta-se:
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: 
MISERÉRE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: 
MISERÉRE NOBIS.
AGNUS DEI, QUI TOLLIS PECCÁTA MUNDI: 
DONA NOBIS PACEM.
Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.
 
132. O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres: Dómine Iesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntáte Patris, cooperánte Spíritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificásti: líbera me per hoc sacrosánctum Corpus et Sánguinem tuum ab ómnibus iniquitátibus meis et univérsis malis: et fac me tuis semper inhaerére mandátis, et a te numquam separári permíttas.juízo e condenação; mas, por vossa bondade, sejam sustento e remédio para a minha vida.
 
133. O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccáta mundi. Beáti qui ad cenam Agni vocáti sunt.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass: Dómine, non sum dignus, ut intres sub téctum meum, sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.

COMUNHÃO
134. O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Corpus Christi custódiat me in vitam aeternam.
Comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Ab Sanguis Christi custódiat me in vitam aeternam.
Comunga o Sangue de Cristo.

135. Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
Amen.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.

136. Se houver comunhão sob as duas espécies, observe-se o rito prescrito.

137. Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.
 
JESU DULCIS MEMORIA
DANS VERA CORDIS GAUDIA
SED SUPER MEL ET OMNIA
EJUS DULCIS PRÆSENTIA

NIL CANITUR SUAVIUS
NIL AUDITUR JUCUNDIUS
NIL COGITATUR DULCIUS
QUAM JESUS DEI FILIUS

JESU SPES PÆNITENTIBUS
QUAM PIUS ES PETENTIBUS!
QUAM BONUS TE QUÆRENTIBUS!
SED QUID INVENIENTIBUS?

NEC LINGUA VALET DICERE
NEC LITTERA EXPRIMERE
EXPERTUS POTEST CREDERE
QUID SIT JESUM DILIGERE

SIS JESU NOSTRUM GAUDIUM
QUI ES FUTURUS PRÆMIUM
SIT NOSTRA IN TE GLORIA
PER CUNCTA SEMPER SÆCULA
AMEN

138. Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
Quod ore súmpsimus, Dómine, pura mente capiámus, et de múnere temporáli fiat nobis remédium sempitérnum.

139. O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.

ORAÇÃO DEPOIS DA COMUNHÃO

140. De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres:
 
Oremus.
E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo de silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida o sacerdote abrindo os braços diz a oração:
Santificati, Domine, salutari mysterio: quaesumus; ut nobis eius non desit oratio, cuius nos donasti patrocíinio gubernari. Per Christum Dominum nostrum.
O povo aclama:
Ass: Amen.

141. Se for necessário, façam-se breves comunicações ao povo.
 
BENÇÃO FINAL

142. Segue-se o rito de despedida. O sacerdote, abrindo os braços, saúda o povo:
Pres: Dominus vobiscum.
O povo responde:
Ass: 
Et cum spiritu tuo.

O diácono diz:
Diác: Inclinate vos ad benedictionem.

O sacerdote abençoa o povo, dizendo:
Pres: Et benedictio Dei omnipotentis, Patris + et Filii +, et Spiritus + Sancti, descendat super vos et maneat semper.
Ass: Amen.
 
143. Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Pres ou Diác: Ite in pace, glorificando vita vestra Dominum.
O povo responde:
Ass: Deo gratias.


CANTO FINAL

Alma Redemptoris Mater


ALMA REDEMPTORIS MATER
QUAE PERVIA CAELI PORTA MANES ET STELLA MARIS
SUCCURRE CADENTI SURGERE QUI CURAT POPULO
TU QUAE GENUISTI NATURA MIRANTE
TUUM SANCTUM GENITOREM
VIRGO PRIUS AC POSTERIUS
GABRIELIS AB ORE SUMENS ILLUD AVE
PECCATORUM MISERERE