Spiritus Sanctus inspiret cardinales ad Sanctum Conclave!

Livreto | Missa com Rito de Entronização Pontifícia de Sua Santidade, o Papa João Paulo III

LIVRETO CELEBRATIVO

SANTA MISSA COM RITO
 
DE

ENTRONIZAÇÃO PONTIFÍCIA
E INÍCIO DO PONTIFICADO DE
SUA SANTIDADE, O PAPA
IOANNES PAVLVS III
 
 
Praça de São Pedro, Vaticano | 25.09.2023


ORAÇÃO NO TÚMULO DE SÃO PEDRO

5. Inicia-se a procissão de entrada, com os diáconos, cerimoniários, cardeais e o celebrante.

6. Saindo da sacristia, a procissão dirige-se ao túmulo de São Pedro, enquanto canta-se um canto apropriado. Durante a procissão, por 3 vezes, o Mestre das Celebrações ajoelha-se voltado para o papa e queima uma estopa dizendo:
Mestre das Celebrações: Sancte Pater, sic transit gloria mundi!

TU ES PETRUS
ET SUPER HANC PETRAM 
ÆDIFICABO ECCLESIAM MEAM
ET PORTÆ INFERI NON PRÆVALEBUNT ADVERSUS EAM.
ET TIBI DABO CLAVES REGNI CÆLORUM.

7. Chegando
no túmulo o Santo Padre faz uma breve oração silenciosa e o incensa.
Depois, saindo do túmulo, os diáconos levam o anel e o pálio. Todos
dirigem para a praça ou para a basílica.

PROCISSÃO PARA A MISSA
 
 

CANTO DE ENTRADA

1. Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao altar com os ministros, durante o canto de entrada.

CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
EXAUDI, CHRISTE! EXAUDI, CHRISTE!

ECCLESIAE SANTAE DEI SALUS PERPETUA,
REDEMPTOR MUNDI, TU ILLAM ADIUVA.
SANCTA MARIA, TU ILLAM ADIUVA.
SANCTA MATER ECCLESIAE, TU ILLAM ADIUVA.
REGINA APOSTOLORUM, TU ILLAM ADIUVA.
SANCTE MICHAEL, GABRIEL ET RAPHAEL TU ILLAM ADIUVA.
SANCTE IOANNES BAPTISTA, TU ILLAM ADIUVA.
SANCTE IOSEPH, TU ILLAM ADIUVA.

IOANNES PAVLVS, SUMMO PONTIFICI ET UNIVERSALI PAPE, VITA!
SALVATOR MUNDI, TU ILLUM ADIUVA.
SANCTE PETRE, TU ILLUM ADIUVA.
SANCTE PAULE, TU ILLUM ADIUVA.

CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
EXAUDI, CHRISTE! EXAUDI, CHRISTE!

EPISCOPIS CATHOLICAE ET APOSTOLICAE FIDEI CULTORIBUS,
EORUMQUE CURIS FIDELIBUS, VITA!
SALVATOR MUNDI, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE ANDREA, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE IACOBE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE IOANNES, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE THOMA, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE IACOBE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE PHILIPPE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE BARTHOLOMAEE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE MATTHAEE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE SIMON, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE THADDAEE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE MATTHIA, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE BARNABA, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE LUCA, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE MARCE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTI TIMOTHEE ET TITE, VOS ILLOS ADIUVATE.

CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
EXAUDI, CHRISTE.
EXAUDI, CHRISTE

SANCTI PROTOMARTYRES ROMANI, VOS ILLOS ADIUVATE.
SANCTE IGNATI, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE POLYCARPE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE CYPRIANE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE BONIFATI, TU ILLOS ADIUVA'.
SANCTE STANISLAE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE THOMA, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTI IOANNES ET THOMA VOS ILLOS ADIUVATE.
SANCTE IOSAPHAT, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE PAULE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE IOANNES ET ISAAC, VOS ILLOS ADIUVATE.
SANCTE PETRE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE CAROLE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTA AGNES, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTA CAECILIA, TU ILLOS ADIUVA IUVATE.
SANCTE CLEMENS TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE ATHANASI, TU ILLOS ADIUVA..
SANCTE LEO MAGNE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE GREGORIO MAGNE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE AMBROSI, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE AUGUSTINE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTI BASILI ET GREGORI, VOS ILLOS ADIUVATE.
SANCTE IOANNES, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE MARTINE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE PATRICI, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTI CYRILLE ET METHODI, VOS ILLOS ADIUVATE.
SANCTE CAROLE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE ROBERTE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE FRANCISCE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE IOANNES NEPOMUCENE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE PIE, TU ILLOS ADIUVA.
OMNES SANCTI POTIFICES ET DOCTORES, VOS ILLOS ADIUVATE.

CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!
EXAUDI, CHRISTE! EXAUDI, CHRISTE!

POPULIS CUNCTIS ET OMNIBUS HOMINIBUS BONAE VOLUNTATIS:
PAX A DEO, RERUM UBERTAS MORUMQUE CIVILIUM RECTITUDO.
SANCTE ANTONI, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE BENEDICTE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE BERNARDE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE FRANCISCE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE DOMINICE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE PHILIPPE, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE VINCENTI, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTE IOANNES MARIA, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTA CATHARINA, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTA TERESIA A IESU, TU ILLOS ADIUVA.
SANCTA ROSA, TU ILLOS ADIUVA.
OMNES SANCTI PRESBYTERI ET RELIGIOSI, VOS ILLOS ADIUVATE.
OMNES SANCTI LAICI, VOS ILLOS ADIUVATE.

CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!

IPSI SOLI IMPERIUM,
LAUS ET IUBILATIO
PER SAECULA SAECULORUM.
AMEN.

CHRISTUS VINCIT! CHRISTUS REGNAT! CHRISTUS IMPERAT!

TEMPORA BONA HABEANT! TEMPORA BONA HABEANT!
REDEMPTI SANGUINE CHRISTI!
FELICITER! FELICITER! FELICITER!
PAX CHRISTI VENIAT!
REGNUM CHRISTI VENIAT!
DEO GRATIAS!
AMEN.



RITOS INICIAIS


 
2. Chegando ao altar e feita a devida reverência, beija-o em sinal de veneração e, se for oportuno, incensa-o. Em seguida, todos dirigem-se às cadeiras.

Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:
Pres: Em nome do Pai e do Filho e do Espírito Santo.
Ass: Amém.

O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres: A paz esteja convosco!
Ass: Ele está no meio de nós.

3. O sacerdote, diácono ou outro ministro devidamente preparado poderá, em breves palavras, introduzir os fiéis na missa do dia.



ATO PENITENCIAL


Por ocasião da Entronização Pontifícia e pelo fato desta celebração ser demasiadamente longa, omitiremos o Rito de Aspersão previsto nas Missas Solenes do Tempo Pascal.

O sacerdote de pé junto à cadeira, voltado para o povo, convida-os à penitência:
Pres: Irmãos, reconheçamos as nossas culpas para celebrarmos dignamente os santos mistérios.

Após um momento de silêncio, usa-se a seguinte fórmula:
Pres: Confessemos os nossos pecados...
Ass: Confesso a Deus todo-poderoso e a vós, irmãos, que pequei muitas vezes por pensamentos e palavras, atos e omissões, (batendo no peito) por minha culpa, minha tão grande culpa. E peço à Virgem Maria, aos anjos e santos, e a vós, irmãos, que rogueis por mim a Deus, nosso Senhor.

Voltando à cadeira e terminado o canto, o sacerdote, de pé, voltado para o povo, diz:
Pres: Deus todo-poderoso tenha compaixão de nós, perdoe os nossos pecados e nos conduza à vida eterna.
Ass: Amém.

Pres: Senhor, tende piedade de nós.
Ass: Senhor, tende piedade de nós.

Pres: Cristo, tende piedade de nós.
Ass: Cristo, tende piedade de nós.

Pres: Senhor, tende piedade de nós.
Ass: Senhor, tende piedade de nós.


CERIMONIAL ROMANO
RITO DE ENTRONIZAÇÃO PONTIFÍCIA

11. O Santo Padre se assenta em seu trono, sem mitra. 
Os Cardeais Bspos designados, aproximam-se dele, de mitra, impõem as mãos sobre sua cabeça e dizem um por vez, conforme a ordem:
 
Cardeal Bispo de Albano: Dei, ut praesentem, sine honore, quotiens mente sedula Hunc invocat sedem, ut peteret a te ad nos, et super hunc fámulum tuum Ioannes Pavlvs, quem elegistis et culmen totius communitatis apostolicae, iudicare gentem suam fausta illi, qui venerunt dignitatem majora dona ut summum artificium exerceat elevastes ut.
 
Cardeal Bispo de Frascati: Réspice, quaesumus; ut, ejus solito per modum amoris, qui effusus est super hunc fámulum tuum Ioannes Pavlvs per gratiam Spiritus Sancti ita ut ab hoc fámulo Dei arcano modo comparuit, qui est caput Ecclesiae nostrae, et confortabatur plenus sit virtus.
 
Cardeal Bispo de Óstia: Deus, qui vellent esse in Apostolo Petri consistere primus in interiore communionis in illos, et in universae christianae religionis lucratus est malum, non peto olheis propiciamente super hunc fámulum tuum Ioannes Pavlvs, et habens humilem sella est repente ille ad Apostolorum Principis throni quod ad dignitatem elevari possunt cumulant laudes et virtutes; in gravi et gubernandi ecclesiam; auxilium facere dignum te et benedicam tibi vitia pro merito possis.
 
12. O Cardeal Bispo de Óstia então impõe o Anel do Pescador no dedo anelar de Sua Santidade.
 
13. O Cardeal Proto-Diácono impõe o Pálio Pastoral sobre os ombros 
de Sua Santidade, dizendo:
Proto-Diácono: Et accipere se pallio induerit, quod est plenitudo honoris Pontificii Institution enim ex Deo Altissimo: et gloria ex virgine Maria mater eius, et sanctorum Apostolorum Petri et Pauli, et sancta Romana ecclesia.
 
SAUDAÇÃO DOS CARDEAIS AO PAPA

14. O Santo Padre impõe a mitra e recebe, então, os cumprimentos dos Cardeais presentes, que beijam-lhe o pé direito e o anel petrino.
 
Enquanto isso, canta-se um canto apropriado.

CANTO
ECCE SACERDOS MAGNUS!
ECCE SACERDOS MAGNUS!
QUI IN DIEBUS SUI, PLACUIT DEO. 
ECCE SACERDOS MAGNUS! 
ECCE SACERDOS MAGNUS!

15. Depondo a mitra, o Santo Padre levanta-se e procede a Missa conforme o costume.


HINO DE LOUVOR


5. Quando for prescrito, canta-se ou recita-se o Hino de Louvor.

Pres: Gloria in excelsis Deo...
Ass: GLORIA IN EXCELSIS DEO ET IN TERRA PAX HOMINIBUS
BONAE VOLUNTATIS, LAUDAMUS TE,
BENEDICIMUS TE, ADORAMUS TE,
GLORIFICAMUS TE, GRATIAS AGIMUS TIBI PROPTER
MAGNAM GLORIAM TUAM, DOMINE DEUS,
REX CAELESTIS, DEUS PATER OMNIPOTENS.
DOMINE FILI UNIGENITE, IESU CHRISTE,
DOMINE DEUS, AGNUS DEI,
FILIUS PATRIS, QUI TOLLIS PECCATA MUNDI, MISERERE NOBIS;
QUI TOLLIS PECCATA MUNDI, SUSCIPE DEPRECATIONEM NOSTRAM.
QUI SEDES AD DEXTERAM PATRIS, MISERERE NOBIS.
QUONIAM TU SOLUS SANCTUS, TU SOLUS DOMINUS,
TU SOLUS ALTÍSSIMUS, IESU CHRISTE,
CUM SANCTO SPIRITU: IN GLORIA DEI PATRIS.
AMEN.

Ou, para a recitação:
Pres: Glória a Deus nas alturas...
Ass: Glória a Deus nas alturas, e paz na terra aos homens por Ele amados. Senhor Deus, Rei dos Céus, Deus Pai Todo-Poderoso, nós Vos louvamos, nós Vos bendizemos, nós Vos adoramos, nós Vos glorificamos, nós Vos damos graças, por Vossa imensa glória. Senhor Jesus Cristo, Filho Unigênito, Senhor Deus, Cordeiro de Deus, Filho de Deus Pai: Vós que tirais o pecado do mundo, tende piedade de nós; Vós que tirais o pecado do mundo, acolhei a nossa súplica; Vós que estais à direita do Pai, tende piedade de nós. Só Vós sois o Santo; só Vós, o Senhor; só Vós, o Altíssimo, Jesus Cristo; com o Espírito Santo, na glória de Deus Pai. Amém.


ORAÇÃO DO DIA

6. Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres: 
Oremos...
E todos oram em silêncio, por algum tempo.
Então o sacerdote abrindo os braços reza a oração;
Ó Deus, que, pelo conselho da vossa providência sobre o Bem-Aventurado Pedro, o superintendente dos outros apóstolos, quiseste que a vossa Igreja fosse edificada, olhai com misericórdia através de mim, vosso indigno servo, e concedei que aquele a quem designastes como Sucessor de Pedro possa seja o fundamento visível da unidade da fé e o fundamento do Seu povo.
Por Nosso Senhor Jesus Cristo, Vosso Filho, na unidade do Espírito Santo.
Ao terminar, o povo aclama:
Ass: Amém.


LITURGIA DA PALAVRA



PRIMEIRA LEITURA

Leitura do Livro do Gênesis.

A palavra do Senhor foi dirigida a Abrão, numa visão, nestes termos: Nada temas, Abrão! Eu sou o teu protetor; tua recompensa será muito grande. Abrão respondeu: Senhor Deus, que me dareis vós? Eu irei sem filhos, e o herdeiro de minha casa é Eliezer de Damasco. E ajuntou: Vós não me destes posteridade, e é um escravo nascido em minha casa que será o meu herdeiro. Então a palavra do Senhor foi-lhe dirigida nestes termos: Não é ele que será o teu herdeiro, mas aquele que vai sair de tuas entranhas. E, conduzindo-o fora, disse-lhe: Levanta os olhos para os céus e conta as estrelas, se és capaz... Pois bem - ajuntou ele - assim será a tua descendência. Abrão confiou no Senhor, e o Senhor lho imputou para justiça. E disse-lhe: Eu sou o Senhor que te fiz sair de Ur da Caldéia para dar-te esta terra.

Ao final acrescenta:
Leitor: Palavra do Senhor!
Todos aclamam:
Ass: Graças a Deus.


SALMO RESPONSORIAL

8. O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.

S: O Senhor é o pastor que me conduz, não me falta coisa alguma!
Ass: O Senhor é o pastor que me conduz, não me falta coisa alguma!

S: O Senhor é o pastor que me conduz; não me falta coisa alguma. 
Pelos prados e campinas verdejantes ele me leva a descansar. 
Para as águas repousantes me encaminha, e restaura as minhas forças. R.

S: Ele me guia no caminho mais seguro, pela honra do seu nome. 
Mesmo que eu passe pelo vale tenebroso, nenhum mal eu temerei. 
Estais comigo com bastão e com cajado, eles me dão a segurança! R.

S: Preparais à minha frente uma mesa, bem à vista do inimigo; 
com óleo vós ungis minha cabeça, e o meu cálice transborda. R.

S: Felicidade e todo bem hão de seguir-me, por toda a minha vida; 
e, na casa do Senhor, habitarei pelos tempos infinitos. R.

                                     

SEGUNDA LEITURA

Leitura da Primeira Carta de São Pedro.

Caríssimos: Exorto aos presbíteros que estão entre vós, eu, presbítero como eles, testemunha dos sofrimentos de Cristo e participante da glória que será revelada: Sede pastores do rebanho de Deus, confiado a vós; cuidai dele, não por coação, mas de coração generoso; não por torpe ganância, mas livremente; não como dominadores daqueles que vos foram confiados, mas antes, como modelos do rebanho. Assim, quando aparecer o pastor supremo, recebereis a coroa permanente da glória.

Ao final acrescenta:
Leitor: Palavra do Senhor!
Todos aclamam:
Ass: Graças a Deus.

ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO
10. Segue-se o canto.

ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA! 
ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA!
ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA! 

TU ÉS PEDRO E SOBRE ESTA PEDRA EDIFICAREI A MINHA IGREJA 
E AS PORTAS DO INFERNO NÃO PODERÃO VENCÊ-LA!
 
ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA! 
ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA!
ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA!

11. Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
Diác: Dá-me a tua bênção.

O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: O Senhor esteja em teu coração e em teus lábios para que possas anunciar dignamente o seu Evangelho: em nome do Pai e do Filho + e do Espírito Santo.
O diácono responde:
Diác: Amém.

Se não houver diácono, o sacerdote, inclinado diante do altar, reza em silêncio;
Pres: Ó Deus todo-poderoso, purificai-me o coração e os lábios, para que eu anuncie dignamente o vosso santo Evangelho.

EVANGELHO

2. O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
Diác ou Sac: 
O Senhor esteja convosco!
Ass: Ele está no meio de nós.

O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: Proclamação do Evangelho de Jesus Cristo, segundo Mateus.
Ass: Glória a vós, Senhor!

Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.
Diác ou Pres: Naquele tempo: Jesus foi à região de Cesaréia de Filipe e ali perguntou aos seus discípulos: Quem dizem os homens ser o Filho do Homem? Eles responderam: Alguns dizem que é João Batista; outros que é Elias; Outros ainda, que é Jeremias ou algum dos profetas. Então Jesus lhes perguntou: E vós, quem dizeis que eu sou? Simão Pedro respondeu: Tu és o Messias, o Filho do Deus vivo. Respondendo, Jesus lhe disse: Feliz es tu, Simão, filho de Jonas, porque não foi um ser humano que te revelou isso, mas o meu Pai que está no céu. Por isso eu te digo que tu és Pedro, e sobre esta pedra construirei a minha Igreja, e o poder do inferno nunca poderá vencê-la. Eu te darei as chaves do Reino dos Céus: tudo o que tu ligares na terra será ligado nos céus; tudo o que tu desligares na terra será desligado nos céus.

13. Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac: Palavra da Salvação!
O povo aclama:
Ass: Glória a vós, Senhor!

O sacerdote beija o livro, rezando em silêncio:
Pelas palavras do Santo Evangelho sejam perdoados os nossos pecados.


HOMILIA

Nos domingos e festas de preceito, faça-se a homilia, também recomendável nos outros dias.



PROFISSÃO DE FÉ


15. Terminada a homilia, seja feita, quando prescrita, a profissão de fé.

Pres: Professemos a nossa fé...
Ass: Creio em Deus Pai todo-poderoso, criador do céu e da terra; e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor; 
Todos se inclinam.
que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu na Virgem Maria, 
Todos erguem-se.
padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos céus, está sentado à direita de Deus Pai todo-poderoso, donde há de vir a julgar os vivos e os mortos; creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica, na comunhão dos santos, na remissão dos pecados, na ressurreição da carne, na vida eterna. Amém.



LITURGIA EUCARÍSTICA

16. Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho , o cálice e o missal.

CANTO DE OFERTÓRIO

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

CONGREGAVIT NOS IN UNUM CHRISTI AMOR. EXSULTEMUS, ET IN IPSO JUCUNDEMUR.
TIMEAMUS, ET AMEMUS DEUM VIVUM. ET EX CORDE DILIGAMUS NOS SINCERO.

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

SIMUL ERGO CUM IN UNUM CONGREGAMUR: NE NOS MENTE DIVIDAMUR, CAVEAMUS.
CESSENT IURGIA MALIGNA, CESSENT LITES. ET IN MEDIO NOSTRI SIT CHRISTUS DEUS.

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

SIMUL QUOQUE CUM BEATIS VIDEAMUS, GLORIANTER VULTUM TUUM, CHRISTE DEUS:
GAUDIUM QUOD EST IMMENSUM, ATQUE PROBUM, SAECULA PER INFINITA SAECULORUM. AMEN.

UBI CARITAS ET AMOR, DEUS IBI EST.

17. Convém que os fiéis manifestem a sua participação, trazendo o pão e o vinho para a celebração da Eucaristia, ou outros dons para auxílio da comunidade e dos pobres.

18. O sacerdote, de pé, toma a patena com o pão e, elevando-a um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Bendito sejais, Senhor, Deus do universo, pelo pão que recebemos de vossa bondade, fruto da terra e do trabalho humano, que agora vos apresentamos, e para nós se vai tornar pão da vida.

Se não houver canto ao ofertório, poderá o sacerdote recitar em voz alta as palavras acima, e o povo acrescentar a aclamação:
R. Bendito seja Deus para sempre!

19. O diácono ou o sacerdote derrama o vinho e um pouco d'água no cálice, rezando em silêncio:
Pelo mistério desta água e deste vinho possamos participar da divindade do vosso Filho, que se dignou assumir a nossa humanidade.

20. Em seguida, o sacerdote toma o cálice e, elevando-o um pouco sobre o altar, reza em silêncio:
Bendito sejais, Senhor, Deus do universo, pelo vinho que recebemos de vossa bondade, fruto da videira e do trabalho humano, que agora vos apresentamos e que para nós se vai tornar vinho da salvação.
Coloca o cálice sobre o corporal.

Se não houver canto ao ofertório, poderá o sacerdote recitar em voz alta as palavras acima, e o povo acrescentar a aclamação:
R. Bendito seja Deus para sempre!

21. O sacerdote, inclinando, reza em silêncio:
De coração contrito e humilde, sejamos, Senhor, acolhidos por vós; e seja o nosso sacrifício de tal modo oferecido que vos agrade, Senhor, nosso Deus.

22. Se for oportuno, incensa as oferendas e o altar. Depois, o diácono ou o ministro incensa o sacerdote e o povo.

23. O sacerdote, de pé, ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio:
Lavai-me, Senhor, de minhas faltas e purificai-me de meus pecados.


ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS

57. No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres: Orai, irmãos e irmãs, para que o nosso sacrifício seja aceito por Deus Pai todo-poderoso.
Ass: Receba o Senhor por tuas mãos este sacrifício, para glória do seu  nome, para nosso bem e de toda a santa Igreja.
 
Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas;
Pres: 
Suplicamos-te, ó Senhor, que sejas apaziguado pelos dons oferecidos, e à tua santa Igreja, juntamente comigo, a quem tu mesmo estabeleceste como pastor, por constante proteção e orientação. 
Por Cristo, nosso Senhor.
Ass: Amém.


PREFÁCIO DA PÁSCOA I
O MISTÉRIO PASCAL I

No Tempo Pascal, na Vigília Pascal diz-se nesta noite; no domingo e oitava de Páscoa, neste dia; no Tempo Pascal, neste tempo.

Iniciando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres: O Senhor esteja convosco!
Ass: Ele está no meio de nós.

Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: Corações ao alto!
Ass: O nosso coração está em Deus.

O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: Demos graças ao Senhor, nosso Deus!
Ass: É nosso dever e nossa salvação.

O sacerdote, de braços abertos, continua o Prefácio...
Pres:  Na verdade, é justo e necessário, é nosso dever e salvação dar-vos graças, sempre e em todo o lugar, mas sobretudo neste tempo em que Cristo, nossa Páscoa, foi imolado. Ele é o verdadeiro Cordeiro, que tira o pecado do mundo. Morrendo, destruiu a morte, e, ressurgindo, deu-nos a vida. Transbordando de alegria pascal, nós nos unimos aos anjos e a todos os santos, para celebrar a vossa glória, dizendo a uma só voz...

Ass: Santo, Santo, Santo, Senhor Deus do universo! O céu e a terra proclamam a vossa glória. Hosana nas alturas! Bendito o que vem em nome do Senhor! Hosana nas alturas!



ORAÇÃO EUCARÍSTICA I

80. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Pai de misericórdia, a quem sobem nossos louvores, nós vos pedimos por Jesus Cristo, vosso Filho e Senhor nosso,
une as mãos e traça o sinal da cruz sore o pão e o cálice ao mesmo tempo, dizendo:
que abençoeis + estas oferendas apresentadas ao vosso altar.
O povo aclama:
Ass: Abençoai nossa oferenda, ó Senhor!

O sacerdote, de braços abertos, prossegue:
Pres: Nós as oferecemos pela vossa Igreja santa e católica: concedei-lhe paz e proteção, unindo-a num só corpo e governando-a por toda a terra. Nós as oferecemos também por mim vosso indigno servo e papa, Bispo de Roma, e por todos os que guardam a fé que receberam dos apóstolos.
O povo aclama:
Ass: Conservai a vossa Igreja sempre unida!

81. Memento dos vivos
1C: Lembrai-vos, ó Pai, dos vossos filhos e filhas N. N.
une as mãos e reza em silêncio.
De braços abertos, prossegue:
e de todos os que circundam este altar, dos quais conheceis a fidelidade e a dedicação em vos servir. Eles vos oferecem conosco este sacrifício de louvor por si e por todos os seus, e elevam a vós as suas preces para alcançar o perdão de suas faltas, a segurança em suas vidas e a salvação que esperam.
O povo aclama:
Ass: Lembrai-vos, ó Pai, de vossos filhos!

82. "Infra actionem"
2C: Em comunhão com toda a Igreja celebramos o dia santo da ressurreição de nosso Senhor Jesus Cristo. Veneramos também a Virgem Maria e seu esposo São José, os santos apóstolos e mártires: Pedro e Paulo, André, (Tiago e João, Tomé, Tiago e Filipe, Bartolomeu e Mateus, Simão e Tadeu, Lino, Cleto, Clemente, Sisto, Cornélio e Cipriano, Lourenço e Crisógono, João e Paulo, Cosme e Damião), e todos os vossos Santos. Por seus méritos e preces concedei-nos sem cessar a vossa proteção. (Por Cristo, Senhor nosso. Amém).
O povo aclama:
Ass: Em comunhão com toda a Igreja aqui estamos!

88. O sacerdote, com os braços abertos. continua:
Pres: Recebei, ó Pai, com bondade, a oferenda dos vossos servos e de toda a vossa família. Nós a oferecemos também por aqueles que fizestes renascer pela água e pelo Espírito Santo, dando-lhes o perdão de todos os pecados. Dai-nos sempre a vossa paz, livrai-nos da condenação eterna e acolhei-nos entre os vossos eleitos.
Une as mãos.
(Por Cristo, Senhor nosso. Amém.).

90. Estendendo as mãos sobre as oferendas, diz:
Pres: Dignai-vos, ó Pai, aceitar e santificar estas oferendas, a fim de que se tornem para nós o Corpo e o Sangue de Jesus Cristo, vosso Filho e Senhor nosso.
O povo aclama:
Ass: Santificai nossa oferenda, ó Senhor!
O sacerdote une as mãos.

91. Nas fórmulas que se seguem, as palavras do Senhor sejam proferidas de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Pres: Na noite em que ia ser entregue,
toma o pão, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
ele tomou o pão em suas mãos,
eleva os olhos,
elevou os olhos a vós, ó Pai, deu graças e o partiu e deu a seus discípulos, dizendo:

TOMAI, TODOS, E COMEI: ISTO É O MEU CORPO, 
QUE SERÁ ENTREGUE POR VÓS.

Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena, fazendo genuflexão para adorá-la.

92. Então prossegue:
Pres: Do mesmo modo, ao fim da ceia,
toma o cálice nas mãos, mantendo-o um pouco elevado sobre o altar, e prossegue:
ele tomou o cálice em suas mãos, deu graças novamente e o deu a seus discípulos, dizendo:

TOMAI, TODOS, E BEBEI: ESTE É O CÁLICE DO MEU SANGUE, 
O SANGUE DA NOVA E ETERNA ALIANÇA, 
QUE SERÁ DERRAMADO POR VÓS E POR TODOS, PARA A REMISSÃO DOS PECADOS. 
FAZEI ISTO EM MEMÓRIA DE MIM.

Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal e faz genuflexão para adorá-lo.

93. Em seguida, diz:
Pres: Eis o mistério da fé!
O povo aclama:
Ass: Anunciamos, Senhor, a vossa morte e proclamamos a vossa ressurreição. Vinde, Senhor Jesus!

94. O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres: Celebrando, pois, a memória da paixão do vosso Filho, da sua ressurreição dentre os mortos e gloriosa ascensão aos céus, nós, vossos servos, e também vosso povo santo, vos oferecemos, ó Pai, dentre os bens que nos destes, o sacrifício perfeito e santo, pão da vida eterna e cálice da salvação.
O povo aclama:
Ass: Recebei, ó Senhor, a nossa oferta!

95. Prossegue, de braços abertos:
Recebei, ó Pai, esta oferenda, como recebestes a oferta de Abel, o sacrifício de Abraão e os dons de Melquisedeque.
96. Une as mãos e inclina-se, dizendo:
Nós vos suplicamos que ela seja levada à vossa presença, para que, ao participarmos deste altar, recebendo o Corpo e o Sangue de vosso Filho,
ergue-se e faz sobre si o sinal da cruz, dizendo:
sejamos repletos de todas as graças e bênçãos do céu.
Une as mãos.
(Por Cristo, Senhor nosso. Amém).
O povo aclama:
Ass: Recebei, ó Senhor, a nossa oferta!

97. Memento dos defuntos.
O sacerdote, de braços abertos, diz:
3C: Lembrai-vos, ó Pai, dos vossos filhos e filhas N. N. que partiram desta vida, marcados com o sinal da fé.
Une as mãos e reza em silêncio.
De braços abertos, prossegue:
A eles, e a todos os que adormeceram no Cristo, concedei a felicidade, a luz e a paz.
Une as mãos.
(Por Cristo, Senhor nosso. Amém).
O povo aclama:
Ass: Lembrai-vos, ó Pai, dos vossos filhos!

98. Bate no peito dizendo:
4C: E a todos nós pecadores,
de braços abertos, prossegue:
que confiamos na vossa imensa misericórdia, concedei, não por seus méritos, mas por vossa bondade, o convívio dos Apóstolos e Mártires: João Batista e Estêvão, Matias e Barnabé, (Inácio, Alexandre, Marcelino e Pedro; Felicidade e Perpétua, Águeda e Luzia, Inês e Cecília, Anastácia) e todos os vossos santos.
Une as mãos:
Por Cristo, Senhor nosso.
O povo aclama:
Ass: Concedei-nos o convívio dos eleitos!

99. E o sacerdote prossegue:
4C: Por ele não cessais de criar e santificar estes bens e distribuí-los entre nós.

100. Ergue o cálice e a patena com a hóstia, dizendo:
Pres: Por Cristo, com Cristo, em Cristo, a vós, Deus Pai todo-poderoso, na unidade do Espírito Santo, toda a honra e toda a glória, agora e para sempre.
O povo aclama:
Ass: Amém.


ORAÇÃO DO SENHOR

125. Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres: Antes de participar do banquete da Eucaristia, sinal de reconciliação e vínculo de união fraterna, rezemos, juntos, como o Senhor nos ensinou...
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Ass: Pai nosso que estais nos céus, santificado seja o vosso nome; venha a nós o vosso reino, seja feita a vossa vontade, assim na terra como no céu; o pão nosso de cada dia nos daí hoje, perdoai-nos as nossas ofensas, assim como nós perdoamos a quem nos tem ofendido, e não nos deixeis cair em tentação, mas livrai-nos do mal.
 
126. O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres: Livrai-nos de todos os males, ó Pai, e dai-nos hoje a vossa paz. Ajudados pela vossa misericórdia, sejamos sempre livres do pecado e protegidos de todos os perigos, enquanto, vivendo a esperança, aguardamos a vinda de Cristo salvador.
O sacerdote une as mãos. O povo conclui a oração aclamando:
Ass: 
Vosso é o reino, o poder e a glória para sempre!
 
127. O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres: Senhor Jesus Cristo, dissestes aos vossos Apóstolos: Eu vos deixo a paz, eu vos dou a minha paz. Não olheis os nossos pecados, mas a fé que anima vossa Igreja; dai-lhe, segundo o vosso desejo, a paz e a unidade. 
O sacerdote une as mãos e conclui:
Vós, que sois Deus, com o Pai e o Espírito Santo.
O povo responde:
Ass: 
Amém.
 
128. O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres: 
A paz do Senhor esteja sempre convosco!
O povo responde:
Ass:
 
O amor de Cristo nos uniu!
 
SAUDAÇÃO DA PAZ

129. Em seguida, se for oportuno, o diácono ou o sacerdote acrescenta estas palavras ou outras semelhantes:
Diác: No Espírito de Cristo ressuscitado, saudai-vos com um sinal de paz.
E todos, segundo o costume do lugar, manifestam uns aos outros a paz e a caridade; o sacerdote saúda o diácono ou o ministro.
 
FRAÇÃO DO PÃO

130. Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres: Esta união do Corpo e do Sangue de Jesus, o Cristo e Senhor nosso, que vamos receber, nos sirva para a vida eterna.
 
Para recitação:
Ass: Cordeiro de Deus, que tirais o pecado do mundo, tende piedade de nós.
Cordeiro de Deus, que tirais o pecado do mundo, tende piedade de nós.
Cordeiro de Deus que tirais o pecado do mundo, dai-nos a paz.
Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dai-nos a paz.
 
132. O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres: Senhor Jesus Cristo, o vosso Corpo e o vosso Sangue, que vou receber, não se tonem causa de juízo e condenação; mas, por vossa bondade, sejam sustento e remédio para a minha vida.
 
133. O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres: Eu sou o pão vivo, que desceu do céu: se alguém come deste Pão viverá eternamente. 
Eis o Cordeiro de Deus, que tira o pecado do mundo.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass: Senhor, eu não sou digno de que entreis em minha morada, mas dizei uma palavra e serei salvo.



COMUNHÃO

134. O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Que o Corpo de Cristo me guarde para a vida eterna.
Comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Que o Sangue de Cristo me guarde para a vida eterna.
Comunga o Sangue de Cristo.

135. Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
O Corpo de Cristo.
O que vai comungar responde:
Amém.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.

136. Se houver comunhão sob as duas espécies, observe-se o rito prescrito.

137. Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, inicia-se o canto da comunhão.

CANTO DE COMUNHÃO
 
ANIMA CHRISTI, SANCTIFICA ME. CORPUS CHRISTI, SALVA ME.
SANGUIS CHRISTI, INEBRIA ME. AQUA LATERIS CHRISTI, LAVA ME.

PASSIO CHRISTI, CONFORTA ME. O BONE IESU, EXAUDI ME.
INTRA VULNERA TUA ABSCONDE ME.

ANIMA CHRISTI, SANCTIFICA ME. CORPUS CHRISTI, SALVA ME.
SANGUIS CHRISTI, INEBRIA ME. AQUA LATERIS CHRISTI, LAVA ME.

NE PERMITTAS A TE ME SEPARARI. AB HOSTE MALIGNO DEFENDE ME.
IN HORA MORTIS MEAE VOCA ME.

ANIMA CHRISTI, SANCTIFICA ME. CORPUS CHRISTI, SALVA ME.
SANGUIS CHRISTI, INEBRIA ME. AQUA LATERIS CHRISTI, LAVA ME.

ET IUBE ME VENIRE AD TE, UT CUM SANCTIS TUIS LAUDEM TE
PER INFINITA SAECULA SAECULORUM. AMEN.

ANIMA CHRISTI, SANCTIFICA ME. CORPUS CHRISTI, SALVA ME.
SANGUIS CHRISTI, INEBRIA ME. AQUA LATERIS CHRISTI, LAVA ME.

138. Terminada a comunhão, o sacerdote, o diácono ou acólito purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
Fazei, Senhor, que conservemos num coração puro o que a nossa boca recebeu. E que esta dádiva temporal e transforme para nós em remédio eterno.

139. O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.



ORAÇÃO DEPOIS DA COMUNHÃO

140. De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres:
 
Oremos...
E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo de silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida o sacerdote abrindo os braços diz a oração:
Tornados participantes da mesa celeste, humildemente vos suplicamos, ó Senhor, que pelo poder deste mistério, fortaleçais a vossa Igreja na unidade e na caridade, e sempre salveis a mim, a quem entregastes o dom pastoral, juntamente com o rebanho que me foi confiado. 
Por Cristo, nosso Senhor.
O povo aclama:
Ass: Amém.

141. Se for necessário, façam-se breves comunicações ao povo.

142. Terminado os avisos, o Santo Padre concede a bênção final.



BÊNÇÃO FINAL
URBI ET ORBI


Pres: O Senhor esteja convosco!
Ass: Ele está no meio de nós.

Pres: Que os Santos Apóstolos Pedro e Paulo, dos quais no poder e julgamento confiamos, estes intercedam por nós até o Senhor.
Ass: Amém.

Pres: Que por meio das orações e dos méritos da Santíssima Sempre-Virgem Maria, de São Miguel Arcanjo, de São João Batista, dos Santos Apóstolos Pedro e Paulo e de todos os santos, o Deus omnipotente mostre compaixão à vós, e perdoados todos os vossos pecados, Jesus Cristo vos conduza à vida eterna.
Ass: Amém.

Pres: Que o Senhor Todo Poderoso e misericordioso vos conceda indulgência, absolvição, e remissão de todos os vossos pecados, espaço para um verdadeiro e frutuoso arrependimento, o coração arrependendo-se sempre, e a benção da vida, a graça, a consolação do Espírito Santo e perseverança final nas boas obras.
Ass: Amém.

Pres: E que a bênção de Deus Todo Poderoso, Pai e Filho e Espírito + Santo desça sobre vós e permaneça sempre.
Ass: Amém.

143. Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Pres ou Diác: Ide em paz e que o Senhor sempre vos acompanhe, aleluia, aleluia!
O povo responde:
Ass: Graças a Deus, aleluia, aleluia!

144. Feita a devida reverência ao altar, retira-se com seus ministros.


CANTO FINAL


HAIL, HOLY QUEEN ENTHRONED ABOVE, OH MARIA!
HAIL MOTHER OF MERCY AND OF LOVE, OH MARIA!

TRIUMPH ALL YE CHERUBIM, SING WITH US SERAPHIM,
HEAVEN AND EARTH RESOUND THE HYMN!
SALVE, SALVE, SALVE REGINA!

OUR LIFE, OUR SWEETNESS HERE BELOW, OH MARIA!
OUR HOPE IS SORROW AND IN WOE, OH MARIA!

TRIUMPH ALL YE CHERUBIM, SING WITH US SERAPHIM,
HEAVEN AND EARTH RESOUND THE HYMN!
SALVE, SALVE, SALVE REGINA!

AND WHEN OUR LIFE BREATH LEAVES US, OH MARIA!
SHOW US THY SON CHRIST JESUS, OH MARIA!

TRIUMPH ALL YE CHERUBIM, SING WITH US SERAPHIM,
HEAVEN AND EARTH RESOUND THE HYMN!
SALVE, SALVE, SALVE REGINA!

HEAVEN AND EARTH RESOUND THE HYMN!
OH, HEAVEN AND EARTH RESOUND THE HYMN!
SALVE, SALVE, SALVE REGINA!